Życzenia o. Generała na Boże Narodzenie 2024
Drodzy Współbracia, Siostry Redemptorystki, Świeccy Współpracownicy i Przyjaciele, cała Rodzino Redemptorystowska,
1. Boże Narodzenie zaprasza nas do pogłębienia naszej duchowości. Pisma św. Alfonsa wraz z jego pieśniami, a także pieśniami autorstwa innych misjonarzy redemptorystów, pomagają nam medytować nad znaczeniem tego wydarzenia, które zmieniło historię ludzkości: Bóg stał się człowiekiem i zamieszkał pośród nas. „A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę” (J 1, 14). Ten wzniosły akt przyjęcia ciała w łonie pokornej kobiety z Nazaretu, Maryi, służebnicy Pańskiej, objawia bliskość Boga z ludzkością. Przełamując bariery, inauguruje nowy czas pełen nadziei, która nie zawodzi (por. Rz 5, 5), zapoczątkowując wielki Jubileusz historii.
2. Rozważając wydarzenie Wcielenia (por. Mt 1, 18-25; Łk 1, 26-38; 2, 1-20; J 1, 1-14) w redemptorystowskiej tradycji teologicznej jako wielkie wydarzenie Jubileuszu dziejów, a także postrzegając powstanie naszego Zgromadzenia jako początek „Roku Jubileuszowego” łaski Pana (por. Łk 4, 18), możemy stwierdzić, że Rok Jubileuszowy ogłoszony przez papieża Franciszka jest głęboko związany z obfitym Odkupieniem. Dlatego jako misjonarze nadziei idący za Odkupicielem, jesteśmy wezwani do życia i głoszenia tego niewyczerpanego Odkupienia, niosąc przesłanie wyzwolenia i odnowy każdemu, kogo spotykamy. To jest nasz wkład w Rok Jubileuszowy Kościoła.
3. Nadzieja jest pełna światła i uwalnia nas od ciemności. Nic dziwnego, że prorok Izajasz ogłasza: „Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło” (Iz 9, 1). Z kolei pesymizm charakteryzuje się brakiem światła i perspektywy. Wpycha nas w narcyzm, zamyka nas w sobie, zatrzymuje nasze myśli na złych wspomnieniach, sprzyjając subkulturze, w której „im gorzej, tym lepiej”. W przeciwieństwie do tego, pełne nadziei spojrzenie samokrytyki nie unika mrocznych sytuacji ani się im nie poddaje. Wręcz przeciwnie, zamienia je w okazje do rozwoju i poprawy życia wokół siebie. Samokrytyka wiąże się z nawróceniem i twórczą wiernością. Z tej perspektywy świat jest postrzegany jako dar od Boga. Na tym tle warto zapytać się o to, jakiej wizji pragniemy dla naszego Zgromadzenia, naszych konferencji, (wice)prowincji, regionów, wspólnot i całego redemptorystowskiego życia konsekrowanego? Wizję pesymizmu, która pozostawia nas w ciemności, czy też wizję samokrytycyzmu, która nas przemienia, buduje i napełnia nadzieją? Jeśli Dzieciątko z Betlejem jest naszą Nadzieją i naszym Światłem, w naszych sercach nie będzie miejsca na ciemność!
4. W tym świątecznym czasie pamiętajmy, proszę, w naszych modlitwach o sytuacjach wojny, terroryzmu, przemocy i wielu innych obliczach śmierci i cierpienia, które dotykają nasz świat, zwłaszcza w tych miejscach, w których Zgromadzenie jest obecne. Nie jest to łatwe zadanie, ale jako misjonarze nadziei jesteśmy powołani do tego, aby być tym Bożym balsamem i lekarstwem dla tych wszystkich, którzy cierpią z powodu różnych zranień. Nie zapominajmy także o naszych współbraciach, którzy również przeżywają w swoim życiu chwile cierpienia.
5. Kruche Dzieciątko z Betlejem wzywa nas, abyśmy byli zwiastunami nadziei i Odkupienia, kontynuując z odwagą naszą misję na tym świecie. Niech światło Bożego Narodzenia rozpali nasze serca i oświetli cały rok 2025 z wszystkimi jego radościami i smutkami. W nadziei zostaliśmy zbawieni (por. Rz 8, 24), a nadzieja ta ma na imię Odkupiciel. A my jesteśmy misjonarzami nadziei idącymi za Odkupicielem.
W imieniu Rady Generalnej, koordynatorów, urzędników kurii, członków sekretariatów i komisji zarządu generalnego życzymy Wam WESOŁYCH ŚWIĄT I WSPANIAŁEGO ROKU 2025!
z braterskim pozdrowieniem,
o. Rogério Gomes CSsR, Przełożony Generalny
Rzym, 25 grudnia 2024 r.
